Alpenweides, snelstromende beken, rotswanden, cultuur en spectaculaire uitzichten: dát is de Dutch Mountain Trail. Met 1800 hoogtemeters bezorgde deze uitdagende hike me een echt berggevoel. Als een Heidi zo blij legde ik 101 kilometer over de zeven summits (steilste bergtoppen) van Zuid-Limburg af. Ik deel de leukste slaapplekjes en pitstops voor de noodzakelijk (en niet noodzakelijke) calorieën met je.
Lekker pieken
Voordeel van deze hike is dat je start op station Eygelshoven (waar je de auto gratis parkeert) en op dag vier de trein vanuit eindpunt Maastricht weer terug neemt naar station Eygelshoven. Loop je de route volgens plan, dan wandel je ieder dag ca. 25 kilometer. Het was genieten en het was afzien. Spannend en verrassend. Smakelijk en weerzinwekkend. Kortom: het was onvergetelijk en dat in eigen land. Wat de meeste indruk op me maakte was de ongelofelijk mooie natuur, de imposante ‘summits’ waarop je conditioneel behoorlijk kunt pieken en de vergezichten. Alsof je dagen in de Provence of in Toscane doorbrengt. Toen ik na vier dagen station Maastricht aantikte, moest ik wennen aan de drukte en de prikkels.
Eten, drinken en slapen
Ik heb er in dit artikel bewust voor gekozen om niet iedere dagetappe uit te schrijven, dat hebben anderen uitstekend gedaan. Zo vind je de hele route en achtergrondinformatie op de website of in het boekje van DutchMountaintrail.nl. Wat deel ik dan wel? Drie andere noodzakelijkheden, namelijk eten, drinken en slapen: drie aspecten waar ik warm voor loop.
Overnachten doe je of op een camping, in een airbnb of in een hotel. Diepe buiging voor de echte kampioenen die de tent aan de rugzak hangen en de nachten op een camping doorbrengen. Nu ben ik niet vies van een camping, alleen was mijn rugtas, in maart, al vol genoeg met wandelspullen. Ik combineerde voor deze hike graag de natuur met wat luxe. Geen low budget trip, wel een high experience weekend waarbij beweging en de Bourgondische Limburgse levensstijl perfect samenkwamen. Om de ervaringen te delen vond gelukkig ook een wandelmaatje zo gek om deze tocht mee af te leggen.
Dag 1: station Eygelshoven naar Vaals (28 kilometer)
De parkeerplaats van station Eygelshoven ligt tegen de aangrenzende woonwijk aan. Het spoor eenmaal over, klap je het houten poortje rechts voor je open. Hier start je je trip. Have fun!
Overnachting en eten:
Een aanrader van een slaapplek: Domein Holset BruisendWijnHuis. Een bizar gave locatie met uitzicht op de wijngaarden van het domein. Je wordt hier welkom geheten met een glas bubbels van eigen wijngaard. Bestel er vooral de borrelplank bij en geniet, met je benen omhoog en de voetjes in het vet, van het prachtige uitzicht. Je moet er wel een kilometer voor om lopen, but trust me: it’s worth it. Stylish kamer, geweldig uitzicht en een verrassend vers en lekker ontbijt. Een minpuntje: de kamer was erg gehorig. Dit was bekend en daar zou aan gewerkt worden!
Voor het avondeten schuif je je benen onder de tafel bij Herberg Oud Holset. Een heerlijke nostalgische herberg, op nog geen twee minuten lopen van de slaapplek. Precies waar je zin in hebt na zo’n lange dag: heerlijke streekproducten, verrassende speciaalbiertjes en een warme sfeer. Overigens verhuurt deze herberg ook 15 kamers. Als de kwaliteit vergelijkbaar is met het eten en drinken, dan zijn deze kamers een mooi alternatief op Domein Holset. Blijft nog steeds een feit dat je er een kilometer extra voor moet lopen. En die doet pijn, boven op die eerste 28 kilometer.
Dag 2: Vaals – Gulpen (23 km)
Dit is wat mij betreft de mooiste etappe van de route. Soms kom je uren niemand tegen (wellicht omdat het maart was). Je wordt afwisselend overvallen door prachtige natuur en gegrepen door de historische gebeurtenissen in dit gebied. Je trotseert een van de zeven summits, met als extraatje de Vaalserberg. Je loopt langs wijngaarden en eindigt in het gezellige touristenplaatsje: Gulpen.
Overnachting en eten
Rond lunchtijd passeerden we de kerk van Wahwiller, waar ons oog viel op een gezellige gasterij met de toepasselijke naam: Gasterij A Gen Kirk. We besloten de krentenbollen te laten voor wat ze waren en neer te strijken voor een welverdiende lunch: bloedworst met appel, stroop en boerenbrood. Met nieuwe energie in de benen loop je vervolgens richting Gulpen. In maart barstte dit dorp nog niet uit zijn voegen, maar in de zomer wordt het overspoeld door toeristen. Hou hier rekening mee als je in een vakantieperiode of tijdens een mooi weekend deze tocht maakt. Wij gooiden onze rugtassen op het bed bij Gasterij de Poort, midden in het centrum. De kamers waren knus, net als het restaurant beneden. Hier eenmaal een blik naar binnen geworpen, reserveerden we direct een tafel voor het avondeten. Maar eerst, op naar de Gulpener Bierbrouwerij voor een Limburgs speciaalbiertje. Na twee biertjes (de Gulpener Lentebock voor mij) liepen we op onze ietwat gammele beentjes naar het restaurant. Ook daar geniet je, net als dag één, van streekgerechten. Kleine minpuntje: je slaapt midden in het centrum. Wil je net als ik met een raam open slapen, ben je dan bewust van wat nachtelijke geluiden. Zoals een vuilniswagen als je pech hebt. Of een vrijgezellenfeest.
Dag 3: Gulpen – Mheer (26 km)
Tijdens deze etappe tik je maar liefst drie van de zeven summits aan. Direct bij de start begin je aan de Gulperberg; niet alleen op de fiets een kuitenbijter. Op een gegeven moment zie je aan de rechterkant een camping met een super originele naam. Je raadt ‘m: de Gulbergberg. Een terrassencamping waar je met je tent echt een prachtig uitzicht hebt. Een perfecte uitvalsbasis om te wandelen, maar ook een mooie camping om met kids heen te gaan. Ik ben er twee keer geweest voor een kampeerweekend en ik ben fan. Voor de luxepaardjes onder ons: ze verhuren ook huisjes!
Overnachting en eten
Walnut Lodge Bed & Breakfast ligt in Noorbeek, een klein dorpje naast Mheer. Deze bed & breakfast wordt gerund door een mannelijk, gastvrij en vriendelijk koppel dat er alles aan doet om je een heerlijk verblijf te geven. Ondanks dat je onder hun dak woont, geven ze je ontzettend veel privacy. Wat, zeker als je in ons geval kapot bent, soms even prettig is. Er is een fijne living voor gasten om op de bank te kruipen (en alle snuisterijen in je op te nemen). Er liggen op wandelafstand genoeg restaurants. Wij kozen voor wat eenvoud en streken neer bij Eetcafé Tinus, voor een schnitzel met frietjes en een salade. Met je buik goed rond gegeten val je hier gegarandeerd als een blok in slaap.
Dag 4: Mheer – Maatricht (23,5 km)
De laatste dag alweer! Na een heerlijk ontbijt was het tijd om de eerste stappen op de ietwat gevoelig geworden voetjes te zetten. Het fijne aan deze wandeling is dat de indrukken je alle ongemakken laat vergeten. Al vond ik dit persoonlijk de minst mooie etappe. Misschien kwam dit doordat het de laatste dag was. Of doordat het pontje over de Maas in maart nog niet in werking was, waardoor we een alternatieve route moesten nemen. Wat het ook was, halverwege gingen de kilometers me tegen staan. Het werd drukker, de geluiden harder, kortom: we naderden Maastricht centrum en dus ook het einde van deze indrukwekkende hike. Ook culinair kon niets me meer bekoren. De enige Limburgse versnapering die dag was een sandwich voor in de trein naar station Eygelshoven.
In de trein terug naar de auro werd ik overvallen door een zwaarmoedig gevoel. Ik wilde nog niet naar huis! De overgang van de serene rust van vier dagen in de natuur, naar een overvolle trein (en het vooruitzicht op mijn volle huis met mijn drie kinderen) viel me even zwaar. Mijn tip: heb je de tijd – en ben je net zo gevoelig voor overgangen als ik - boek dan nog een extra nacht rondom Maastricht om de overgang wat meer geleidelijk te laten verlopen.
Inmiddels thuis kijk ik terug op een van de gaafste (wandel)ervaringen. En dat in ons eigen mooie landje! Hou je van wandelen, en ben je niet bang voor wat kilometers dan is deze tocht echt een aanrader. De combi met de Bourgondische levensstijl, maakte het voor mij als lekkerbek, een onvergetelijke trip.
Do not forget: